h3.cjk { font-family: "Arial Unicode MS"; }h3.ctl { font-family: "Arial Unicode MS"; }h2.cjk { font-family: "Arial Unicode MS"; }h2.ctl { font-family: "Arial Unicode MS"; }p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120%; }

Carl Giskes: człowiek, który wyczarował dźwięki kopalne z ziemi.

Po ukończeniu szkolenia w zakresie grawerowania i dekoracji nawierzchni, Carl Giskes (1949, Krefeld) zdecydował się wyjść i zobaczyć świat. Wyjechał do Afryki w 1970 roku i przez następne siedem lat odkrywał kontynent pieszo. Najpierw szedł od strony wschodniej, od Tunisu do RPA. Kilka lat później udał się wzdłuż zachodniego brzegu kontynentu, zaczynając od Maroka. Na tej drodze po raz pierwszy napotkał budynki wykonane z gliny. Zdecydowana większość z nich była w Djenné, mieście zbudowanym w całości z gliny i ogólnie uznanym za jeden z cudów świata.

Glina. Pojedynczy produkt natury.

"W tzw rozwijającym się świecie, mieszkając w glinie doznajesz pewnego uczucia ciepła. Nie jest to coś, czego doświadczamy na zachodzie", wyjaśnia Carl Giskes. Żył z mieszkańcami w bogatych w ciepło domach z gliny. Ale co sprawia, że glina jest tak wyjątkowa? Glina zawiera 50% tlenu, 40% krzemu i 10% składników mineralnych, pierwiastków śladowych i enzymów. Glina lub błoto oddychają 30 razy lepiej niż cegła i 100 razy lepiej niż beton. Ilość krzemu z gliny lub mułu jest taka sama, jak ilość krzemu w organizmie człowieka. Ich energia wewnętrzna jest podobna. Glina pochłania 30 razy więcej wilgoci niż tradycyjny tynk.

td p { margin-bottom: 0cm; }p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120%; }a:link { }td p { margin-bottom: 0cm; }p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120%; }a:link { }

td p { margin-bottom: 0cm; }p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120%; }a:link {

td p { margin-bottom: 0cm; }p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120%; }a:link {

td p { margin-bottom: 0cm; }p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120%; }a:link { } <style type="text/css">td p { margin-bottom: 0cm; }p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120%; }a:link { } td p { margin-bottom: 0cm; }p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120%; }a:link { }td p { margin-bottom: 0cm; }p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120%; }a:link { }td p { margin-bottom: 0cm; }p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120%; }a:link { 

Carl Giskes: człowiek, który wyczarował dźwięki kopalne z ziemi.
td p { margin-bottom: 0cm; }p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120%; }a:link { }Carl Giskes: człowiek, który wyczarował dźwięki kopalne z ziemi.

td p { margin-bottom: 0cm; }p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120%; }a:link { }td p { margin-bottom: 0cm; }p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120%; }a:link { Carl Giskes: człowiek, który wyczarował dźwięki kopalny z ziemi.td p { margin-bottom: 0cm; }p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120%; }a:link { }

Budownictwo z gliny rozpoczęło się w Niemczech, w XX wieku. Zamek i inne budynki z muru pruskiego w Quendlinburg są teraz zabytkami światowego dziedzictwa UNESCO.

Spotkanie Josepha Beuysa.

Po powrocie z podróży po Afryce i Azji (1977 rok ), Karl Giskes zaczął pracę ze słynnym niemieckim rzeźbiarzem Josephem Beuysem. Artysta poprosił Carla by ten poprowadził wspolnie z nim jego Wolny Międzynarodowy Uniwersytet (FIU) Kreatywno-

ści i Badań Interdyscyplinarnych w Castel Eiffel. Jednak ten plan nie doszedł do skutku.

W 1982 roku, na 7 wystawie sztuki współczesnej Documenta w Kassel, Beuys stworzył "rzeźbę społeczną". Powierzył wtedy Carlowi zadanie znalezienia w niemieckich kamieniołomach 7000 kamieni bazaltowych i przetransportowania ich do Kassel. Kamienie te zostały następnie wykorzystane do skonstruowania trójkątnego szczytu przed Friedericianum - głównym budynkiem...

>>